Judith Stoker vertelt hoe het is om te leven met een bipolaire stoornis
27 juni 2024Judith Stoker is spreekster, schrijfster, runt met haar man een gezinshuis én ze heeft een bipolaire stoornis. Ze leerde dat open zijn over psychische aandoeningen helpt om er meer bekendheid en begrip voor te creëren. Daar draagt zelf ook graag haar steentje aan bij! In Bij Jorieke vertelt ze hoe het is om te leven met een psychische aandoening.
Heel veel ups en downs
Op jonge leeftijd ontdekte Judith dat ze last had van iets in het psychische spectrum. "Ik merkte met name dat ik heel erg op en neer ging tussen depressieve gevoelens en hard werken en daar blij van worden. Dat is eigenlijk heel lang zo gegaan," vertelt Judith. Haar stemming wisselde vaak tussen extreme pieken en diepe dalen.
Toen Judith in 1996 trouwde, werd haar situatie erger. "Toen ik in 1996 trouwde, ben ik in een diep gat gestort, omdat mijn hele verleden van misbruik omhoog kwam."
Bevrijding na gebed
Judith besloot zich te laten onderzoeken en kreeg verschillende diagnoses. Toch wilde ze hier aanvankelijk niets aan doen. "Ik ging met een vriendin naar de kerk en ontving na gebed bevrijding. Toen dacht ik: mooi, we zijn er."
Maar dat bleek niet zo te zijn! Judith ontdekte dat ze nog een hoop rommel op te ruimen. De ups en downs bleven in hevige mate aanwezig. "Ook in die tijd was ik soms onwijs blij en getuigde ik van God en alle wonderen. Dan zat ik op een grote hoogte. Vervolgens kukelde ik weer van die wolk af en zat ik weer helemaal beneden." Deze wisselvalligheid maakte het leven onvoorspelbaar en zwaar.
De diepe dalen
De periodes van depressie waren als een diepe put waar Judith in viel. "Er hing een zwarte wolk boven me, waardoor ik echt niet meer zag dat het beter ging worden. Ik kon me dan niet meer voorstellen dat het leuk is om met mij om te gaan, of dat het leven het überhaupt waard was." Deze momenten van wanhoop maakten het moeilijk om hoopvol te blijven.
Toch waren er ook periodes waarin het beter ging. Soms duurt zo'n goede periode wel een paar jaar. Maar de dalen kwamen altijd terug, en dat vergde veel aanpassingen in het dagelijks leven.
Hoe is het om zo een stuk van je gezondheid en energie te verliezen? Wat doet het met je om te weten dat je zo weer in een diep gat kan vallen? En hoe ga je om met reacties uit je omgeving? Deze vragen hoor je in de rest van het gesprek, dat je hieronder terug kunt luisteren.
