Wilfred Hermans: "Het is mijn manier van leven om niet de schijn op te houden"

Leven na het vaderschap

Het vaderschap heeft voor Wilfred veel veranderingen gebracht. Zijn leven draait tegenwoordig om zijn kinderen, en dat zorgt voor de nodige aanpassingen. "Veel staat in het teken van de kindjes," vertelt hij. "De nachten zijn in de eerste jaren gegarandeerd beroerd, bij ons ook." Door de drukte van het gezinsleven moest hij zijn werk anders indelen, en hij werkt nu minder dan voorheen. "Er komt dus ook wat minder binnen. Vrienden zie ik nog wel evenveel, want dat vind ik belangrijk."

Veel lezers van zijn boek herkennen zich in de eerlijkheid die Wilfred uitstraalt. De verhalen over zijn worstelingen als vader bieden steun en laten zien dat niemand alleen is in de uitdagingen van het ouderschap. "Het gevoel dat je niet als enige aan het worstelen bent, en dat het niet gek is wat je meemaakt, dat helpt mij al om te weten dat je het samen doet," vertelt hij.

Een lege kinderkamer

Het hebben van kinderen is niet vanzelfsprekend. Daar weten Wilfred en zijn vrouw Rebecca alles van.  In zijn boek schrijft Wilfred: we hadden nog geen kinderen; die krijg je niet op bestelling, maar als dat wel zo was, was de bestelling behoorlijk vertraagd. Ondanks hun verlangen, bleef de kinderkamer leeg.

Op een gegeven moment besloten ze de ruimte die ze hadden voor kinderen aan God terug te geven. "Als er geen kind komt, dan mag U er iets mee doen," zeiden ze. Wat volgde, was bijzonder: er kwamen twee vluchtelingjongens uit Pakistan in hun leven. Wat begon met een tijdelijke opvang, werd uiteindelijk een twee jaar durend verblijf. "Ze voelen inmiddels als onze broers," vertelt Wilfred. "Ik heb zelfs geen broers, en dit voelde opeens alsof ik er twee broertjes bij had."

Bidden en vasten

Het was een pittige tijd, maar het bracht veel goeds. Wilfred en Rebecca voelden dat het echt iets bijzonders was. De jongens zijn uiteindelijk mee verhuisd naar Ede, en de band die ze opbouwden, werd sterker dan ooit. "Het was pittig, maar we kregen er zoveel voor terug," zegt Wilfred. Het leek wel alsof God hun gebeden op een andere manier verhoorde, door hen twee broers te geven in een tijd van onzekerheid over hun kinderwens.

Toen de jongens hoorden over de onvervulde kinderwens van Wilfred en Rebecca, gingen ze voor hen bidden. "Op een gegeven moment ontdekten we dat ze ook vastten," vertelt Wilfred. Een paar weken later gebeurde er iets bijzonders: Rebecca was zwanger. Wilfred ziet het als een gebedsverhoring, maar daar is hij ook voorzichtig mee: "Het is nooit een een-tweetje: als je maar genoeg bidt en vast, dan word je gebed wel verhoord. Maar bij ons is het wel zo gegaan," zegt hij.

De kracht van eerlijkheid en herkenning

In zijn boek deelt Wilfred niet alleen deze grote gebeurtenissen, maar ook de kleine, vaak grappige momenten die hij als man en vader meemaakt. Hij schrijft met humor, maar altijd met een eerlijke blik. "Ik geloof dat die herkenbaarheid iets goeds kan doen," zegt hij. "Het is ook mijn manier van leven om niet de schijn op te houden en gewoon eerlijk te laten zien hoe dingen gaan."

Rebecca, zijn vrouw, is blij dat deze verhalen ook hun weg naar buiten vinden. "Ik vind het superbelangrijk om eerlijk te zijn over hoe de dingen achter de voordeur gaan," vertelt ze. "Het is heel makkelijk om met elkaar toch een beetje een beeld te schetsen alsof we het allemaal prima onder controle hebben, terwijl dat helemaal niet altijd zo is. Volgens mij maken we het elkaar echt heel moeilijk als we doen alsof alles oké is, terwijl dat niet zo is."

Meer weten over het verhaal van Wilfred en Rebecca? Luister dan het hele interview hieronder terug. Jorieke schreef ook een boek over de lessen die ze leerde.Je kunt het boek 'Papa is een beetje moe' bestellen op Kameel.nl. Als je bestelt via deze link, steun je het werk van Groot Nieuws Radio.