Rieke Schilder over Gods trouw in haar donkerste momenten
20 november 2024Leven en geloven is niet altijd makkelijk. Het kan zelfs ontzettend ingewikkeld zijn. Rieke Schilder weet als geen ander wat die rauwheid betekent. Als tiener was ze depressief en later maakte ze iets verschrikkelijks mee: ze werd verkracht. Toch ervaart ze dat God haar nooit heeft losgelaten. Haar verhaal deelt ze in de videoserie Gedenkstenen. Samen met Matthijs Voskuil, die haar voor die serie interviewde, is Rieke te gast in Brandstof.
BasiC: jongeren wijzen naar God
Matthijs Voskuil vertelt over de oprichting van BasiC, het christelijke jongerenplatform achter Gedenkstenen. "We zijn dit platform een aantal jaar geleden begonnen om jongeren te helpen richting God te gaan. Alles wat ze meemaken, proberen we vanuit een christelijk perspectief te duiden. Ons doel is dat jongeren op zoek gaan naar Christus."
De serie Gedenkstenen sluit daar naadloos op aan. Matthijs: "We delen verhalen van jongeren die moeilijke periodes hebben doorgemaakt, maar laten zien wat God daarin voor hen heeft betekend. Het draait niet om getuigenissen, maar om momenten waarop ze kunnen teruggrijpen naar Gods trouw. Het idee komt uit het Bijbelboek Jozua, waarin God Zelf de opdracht geeft om gedenkstenen op te richten. Zo wilde Hij dat het volk Israël niet zou vergeten wat Hij had gedaan. Dat willen wij ook: laten zien dat God bij je is, ook als het leven zwaar is."
Kwetsbare verhalen
De eerste verhalen in de serie zijn meteen indrukwekkend. Rieke is een van de jongeren die haar verhaal deelt. Wat haar is overkomen, is heel heftig en verdrietig. Toch wil ze erover delen: "Sinds het beter met mij gaat, voel ik in mijn hart dat het belangrijk is om hierover te spreken. Ik denk dat God dat in mijn hart heeft gelegd."
Rieke vindt het heel belangrijk dat deze zware onderwerpen besproken worden: "Juist omdat veel te veel mensen hieronder lijden. De enige manier om het draagbaar te maken, is door erover te praten. Nu mijn verhaal online staat, merk ik hoe groot de behoefte onder jongeren is om hierover te praten. "
Depressief
Als tiener kreeg Rieke te maken met depressieve gevoelens. "Ik had toen al traumatische dingen meegemaakt, maar de verhuizing naar een nieuwe omgeving maakte het extra lastig. Ineens zat ik in een reformatorische cultuur die ik totaal niet kende. Mijn godsbeeld veranderde en werd alleen maar negatiever. Ik begon God te zien als een strenge boeman, en dat gaf mij het gevoel dat ik niets waard was."
Dat gevoel werd sterker door alles wat ze meemaakte. "Alles wat misging, voelde als een bevestiging dat ik er niet toe deed. Misschien ben ik ook gevoelig voor depressies. Ik merk nog steeds dat het een onderdeel van mij is dat ik tegen donkere gevoelens moet vechten."
Een afschuwelijke gebeurtenis
Toen de ergste depressie weg leek, ging Rieke op vakantie. Daar gebeurde iets afschuwelijks: ze werd verkracht. "Dat was zo heftig dat ik alles in mezelf uitschakelde. Het voelde alsof het niet mij was overkomen, maar iemand anders. Ik zei steeds tegen mezelf: Dit gebeurt alleen in films en boeken. Maar diep vanbinnen wist ik dat het echt was."
Toen Rieke thuiskwam en het verhaal begon te vertellen, kwamen de emoties steeds meer terug. "Toen dacht ik echt: waar was God dan? Mijn aardse vader zou dit nooit toelaten, dus waarom doet God dat wel?" Het zorgde ervoor dat ze afstand nam van haar geloof. "Ik ging voor de schijn naar de kerk en deed alsof, maar vanbinnen had ik God losgelaten."
Gods trouw in het diepste dal
Rieke lief zelf God los, maar nu ziet ze dat Hij haar nooit heeft losgelaten. "Ik begon een cursus genaamd Sleutels tot herstel. Daar ging het veel over je godsbeeld. Op een avond ging het over de preek van Henri Nouwen, waarin hij zei: Je bent een geliefd kind van God, wat er ook is gebeurd en wat anderen ook over je zeggen. Dat raakte me diep, want dat was precies waar ik mee worstelde."
Op die avond gebeurde er iets bijzonders. "Er werd voor mij gebeden, en toen voelde ik dat God zei: Ik ga je genezen, maar niet vandaag. Die woorden gaven mij zoveel rust. En dat geeft het nu ook. Ook al voel ik dat ik er nog steeds niet ben."