
Peggy Senchi: Van een jeugd vol geweld naar een leven vol power
18 maart 2025"Ik wil dat mijn nageslacht mij kent, mijn verhaal en wie ik echt was. Een vrouw die haar leven leefde vanuit haar hart." Met die woorden neemt Peggy Senchi een bijzonder besluit. Een besluit dat nog indrukwekkender wordt als je haar verhaal hoort. In Brandstof vertelt Peggy over haar bewogen jeugd, de inzichten die ze kreeg tijdens haar burn-out en hoe ze nu anderen helpt om sterker te worden.
Een cyclus van geweld
Peggy werd geboren in Suriname als tiende van dertien kinderen. Op haar vierde vertrok ze, helemaal alleen, naar Nederland om bij familie van haar vader te wonen. Haar jeugd stond in het teken van eenzaamheid en geweld. Toch ziet Peggy ook de mooie momenten.
"Ik ben van nature best vrolijk en speels. Ik hield als kind van kattenkwaad uithalen. Maar thuis was het anders. Het was best wel hard. Ik denk dat de mensen bij wie ik opgroeide ook niet beter wisten. Dan kom je in een cyclus van geweld terecht. Waarschijnlijk hebben ze dat zelf ook meegemaakt. Op dat moment weet je niet beter. Maar als je ouder wordt en terugdenkt, besef je pas hoe heftig het is geweest."
Overleven in een harde wereld
Het kattenkwaad kwam haar duur te staan. In huis lag een lat met haar naam erop. Daar werd ze mee geslagen als straf. Toch bleef ze altijd haar speelse zelf: "Dat is best bijzonder, maar ook weer niet. Ik studeer nu psychologie en ik leer daar dat als je kinderen heel streng straft, je daarmee het gedrag niet verandert. Je wordt alleen maar slimmer en probeert om niet gepakt te worden. Zo was het bij mij ook. Die speelse momenten, dat kattenkwaad, was een ontsnapping."
Lange tijd had Peggy niet door hoeveel impact haar jeugd op haar leven had. Tot ze in een burn-out belandde en wel in de spiegel móest kijken. "Via mijn werkgever kreeg ik verplicht een psycholoog toegewezen. Ik had mijn burn-out helemaal niet gelinkt aan mijn jeugd. Ik dacht gewoon: ik ben moe van alles wat er speelt. Maar die psycholoog ging graven. Op een gegeven moment vroeg ze naar de relatie met mijn ouders en mijn jeugd. Meteen begon ik heel hard te huilen en te trillen. Ik dacht: wat is dit? Toen legde ze uit dat onze ziel net een harde schijf is. Alles wordt opgeslagen, ook al besef je het niet."
De impact van haar verleden
Dat inzicht veranderde heel veel voor Peggy. Ze begreep onder andere waarom ze liefde zo ingewikkeld vond: "Ik heb als kind nooit een knuffel gekregen, nooit een aai over mijn bol. Maar mensen verwachten dat nu wel van mij. Dat vond ik zo moeilijk. Ik dacht alleen maar: laat me met rust."
Langzaam leerde ze omgaan met haar verleden en de invloed ervan op haar leven. Na een lange weg van verwerking helpt Peggy nu anderen als coach en werkt ze mee aan het boek Lefwijf Empowers, waarin ze samen met 34 andere vrouwen haar verhaal deelt. "Ik vond het echt fantastisch om mee te werken!" vertelt Peggy. "Je gaat weer terug in de tijd, je graaft, maar je leert ook om het mooi op papier te krijgen."
Samen sterk staan
Het contact met de andere vrouwen gaf haar kracht."Met gelijkgestemden sta je sterker. Je voelt je krachtiger. Als je de andere verhalen hoort, geeft dat jou weer de moed om ook je verhaal te delen. Mijn verhaal is niet per se mooi, maar het is nodig om te vertellen. Ik hoop dat mensen daardoor gaan begrijpen dat het leven niet voor iedereen even rooskleurig is. Maar je kunt wél zelf bepalen hoe je toekomst eruitziet. Tenminste, grotendeels. En samen met God."
Hoe Peggy haar toekomst ziet en welke invloed haar Surinaamse roots en haar geloof hebben op haar leven, hoor je in de rest van het gesprek.