Ook koster Luut heeft de kerk en het zingen gemist
8 september 2021Na de zomervakantie start het kerkseizoen weer in veel gemeenten. In De Nieuwe Morgen spreken we deze week elke dag met iemand die betrokken is bij het werk in de (plaatselijke) kerk. Ook Luut Schraal, koster in de Volle Evangelie Gemeente Morgenster op Urk is blij dat de kerkgang weer vertrouwde vormen aanneemt. Dat is niet altijd zo geweest: "Vroeger luisterde ik naar trancemuziek, nu is het Opwekking."
Normaal gesproken zet koster Luut zo'n zevenhonderd stoelen klaar voorafgaand aan de dienst. Door corona zijn dat er minder dan normaal, namelijk zo'n 325. Er zit namelijk meer ruimte tussen dan normaal, legt Luut uit aan presentator Annemarie Biljard. "Het is toch een gekke tijd, vind ik." Of hij het stoelen klaarzetten gemist heeft? "Tuurlijk. De kerkgang is toch het hoogtepunt van je christelijke week." Hij wijst op de ontmoeting met God, het zingen van Opwekkingliederen en het samen zijn.
Dat zingen doet hem elke dag goed. Vroeger was dat wel anders, vertelt hij. Zelf maakte hij een radicale bekering mee. Na het dodelijke ongeval van zijn vader was hij boos op God en stortte hij zich jarenlang vol op wat de wereld te bieden had. Tot hij een ontmoeting had met God. "In die discotheek is de Heer mij verschenen op een avond en dat heeft me niet meer losgelaten." De zondag erna gaf hij zijn leven over aan God.
"Ik heb me vol laten tatoeëren, ging overal naartoe op vakantie, ik maakte mijn geld op", vertelt Luut over het onstuimige leven dat hij heeft geleid. "Dat was het leven, dat maakte me blij. Maar als ik dan terugkijk hoe ik me nu voel, na een keuze voor God en Jezus, dan kan ik wel zeggen: ik heb niks anders nodig. Ik word 's ochtends als een blij mens wakker en ik leef op een roze wolk."
De liefde voor muziek is gebleven, maar helemaal veranderd. "Vroeger luisterde ik naar DJ Tiësto, hield ik van trancemuziek. Nu is de keuze anders geworden. Als ik een mooie song van Opwekking hoor, ga ik volledig uit mijn plaat."
Beluister het interview met Luut Schraal: