Hoe Marijke Koers God vond in haar worsteling met haarverlies

Kaal worden

Voor haar is de titel beladen, maar ook mooi. Marijke wordt gedeeltelijk kaal door een zeldzame huidaandoening. Ze heeft alles geprobeerd om er vanaf te komen. Alle middeltjes, maar ook gebed. Ze werd niet genezen.

Jarenlang schaamde Marijke zich voor haar aandoening. Maar in het boek ‘Zelfs al je haren zijn geteld’ speelt ze nu open kaart. Ze hield het geheim voor de buitenwereld, vertelt Marijke in Brandstof door haar haar zo te kammen dat het niet opviel, of door nog even haar haar goed te doen voordat ze op een foto moest. Ze was zelf ook verbaasd dat mensen het niet door hadden.

Steeds erger

Het begon in Marijkes puberteit. Niet gelijk met haaruitval, maar met jeuk en schilfers. De huidaandoening heet lichen planopilaris. Dat betekent dat ze last heeft van veel schilfers. Haar hoofdhuid produceert te veel talg en dat hoopt zich op tot schilfers. Een beetje onsmakelijk, vertelt ze, maar ze kan er niks aan doen. De schilfers zorgen voor veel jeuk en ze verstikken de haarzakjes. Daardoor valt het haar uit. In de loop der jaren is ook littekenweefsel ontstaan. Op die plekken kan niet meer nieuw haar teruggroeien. Het wordt langzaam aan steeds erger. 

Als puber had Marijke nog niet zoveel last van haaruitval. Ze dacht last te hebben van roos. Ze was er niet veel mee bezig. De jeuk was wel heel vervelend. De strijd vanaf toen was vooral niet krabben, want daar werd het alleen maar erger van. Jarenlang heeft Marijke gedacht dat het goed zou komen. Want er zijn zoveel middeltjes, maar toen het haarverlies zo zichtbaar werd dat ze kale plekken had, begon ze zich te schamen. ‘Ik hoef niet het mooiste meisje van de klas te zijn, maar ik wil wel goed voor de dag komen. Ik vond het heel naar als mensen naar me keken.’

Jarenlang bidden

Ze besprak het ook met God. ‘Ik praatte over alles met God en ik vind het mooi om alles aan Hem te vertellen. Ik heb jarenlang gebeden of de jeuk mocht ophouden en of Hij me wilde genezen. Ik geloof ook echt dat God mensen kan genezen. Ik heb het gezien bij andere mensen en bij mijn eigen zwangerschap, dat Hij me gespaard heeft. Ik geloof heel erg dat God je gebed kan verhoren en dat Hij je kan genezen. Ik heb daar heel veel voor gebeden.’

En toch is haar eigen gebed om genezing niet verhoord? ‘Dat is lastig, daar hoop je op. Ik begreep het niet altijd. God, U kunt het wel, waarom doet U het niet? Ik dacht misschien moet ik blijven bidden, volharden. Dat heb ik ook gedaan en naar genezingsdiensten. Maar ik werd niet genezen. Soms dacht ik misschien moet ik het loslaten en is het niet de tijd. Maar ik bleef hoop houden, zeker als het weer voorbij kwam in een dienst bijvoorbeeld.’

Zelfs al je haren zijn geteld

Met het liedje van Elly en Rikkert is ze opgegroeid. Is het ook niet dubbel? "Zeker, als kind was het mijn favoriete liedje. Toen wist ik nog niet dat het zo’n andere lading zou krijgen. maar ik vind het een hele mooie belofte van God. Hij weet alles van ons, dat hij zelfs al onze haren heeft geteld. Dat is mooi, maar ook lastig. Met eerbied gesproken, het tellen van mijn haren werd steeds makkelijker voor God."

Marijke vond het ook lang een lastig vers. Maar nu betekent het voor haar dat God alles van haar weet: "Ook de dingen die ik lastig vind en waar ik teleurgesteld over ben. God telt al mijn haren, het zijn er nog steeds meer dan ik kan tellen, Hij is zo machtig dat Hij dat wel kan, maar Hij heeft ook de haren geteld die zijn uitgevallen. Daarin ervaar ik dat God liefdevol dichtbij is, ook in de dingen die lastig zijn."

Marijke hoopt met haar persoonlijke verhaal mensen te bemoedigen en aan te moedigen kwetsbaarheid te laten zien. Ze deelt lessen over hoe je om kunt gaan met tegenslag en hoe je hierin God kunt zoeken en vinden, ook als je gebed om genezing niet wordt verhoord. Je kunt het hele gesprek hieronder terugluisteren!