Hoe Marjolijn en Frank ondanks een jaren onvervulde kinderwens bleven hopen op Gods belofte

Een onverwachte belofte

Het begon allemaal met een periode van stilte. Na een paar jaar huwelijk hadden Frank en Marjolijn een kinderwens gekregen, maar het bleef stil. "Ik vind het een hele veilige gedachte om het bij God neer te leggen, omdat Hij het beter weet," vertelt Marjolijn. Jaren van medische onderzoeken en behandelingen volgden, zonder resultaat. Uiteindelijk besloten ze zelfs een adoptietraject te starten, maar ook dat voelde niet goed.

En toen gebeurde er iets bijzonders. Marjolijn vroeg God oprecht om een antwoord: "Ik zei: Heer, ik weet het niet meer. Wat wilt U dat we doen? Is het beter dat we geen kinderen krijgen, of moeten we doorgaan?" Een week later kwam het antwoord via Petra, een vrouw die ze nauwelijks kenden. Petra vertelde hen dat ze een boodschap van God had ontvangen: "Ik heb een kind voor Frank en Marjolijn. Het enige wat zij hoeven te doen, is Mij te danken en Ik zal het kind aan hen geven." Die woorden kwamen binnen. "Ik ben een enorme twijfelaar," geeft Marjolijn toe, "maar hier kwam zo'n enorme zekerheid over mij heen. Dit moet gewoon waar zijn."

Wachten en wanhoop

Maar ondanks de belofte, veranderde er niets. Maand na maand kwam de teleurstelling terug. "Het was af en toe heel moeilijk om vast te houden aan mijn geloof. Ik vroeg me vaak af: waarom duurt het zo lang?" vertelt Marjolijn. Toch waren er telkens kleine bemoedigingen, op onverwachte momenten. "Als ik er echt doorheen zat, kwam er vaak een Bijbeltekst, een droom of een woord van iemand die me precies op dat moment weer moed gaf."

De jaren verstreken, en het wachten ging verder. "We hadden de behandelingen en het adoptieproces losgelaten. Het enige wat we nog konden doen, was vertrouwen," zegt Marjolijn. Maar het duurde nog jaren voordat er iets veranderde. 

Een nieuwe bemoediging

Opnieuw kregen Frank en Marjolijn een belofte van God, deze keer met het specifieke jaar 2019 genoemd. Maar toen het einde van het jaar naderde, was de moed hen in de schoenen gezakt. Op een avond in november zat Marjolijn in de kamer die ooit als kinderkamer bedoeld was. Ze bad: "Is dan alles wat tegen ons gezegd is niet waar? Wilt U mij alstublieft iets laten weten door de Bijbel?" De tekst die ze kreeg, begreep ze niet meteen.

De volgende dag kwam hun vriendin Petra langs. Ze vertelde Marjolijn dat ze het idee had dat God haar vroeg tijdens haar vruchtbare dagen geen wijn te drinken. Die avond lazen Frank en Marjolijn in de Bijbel hoe de moeder van Simson een soortgelijke opdracht kreeg. Marjolijn wist dat ze moest luisteren: "Voor het eerst kon ik iets doen om mijn geloof te laten zien. Dat voelde goed."

De belofte wordt werkelijkheid

Niet lang daarna gebeurde het onvoorstelbare: Marjolijn raakte in verwachting. Na al die jaren van wachten en teleurstellingen voelde het bijna onwerkelijk. De beloftes die ze hadden ontvangen, kwamen eindelijk uit. En het bleef niet bij deze ene zegen: later mochten Frank en Marjolijn opnieuw een kindje verwachten.

Marjolijn weet dat niet iedereen een antwoord van God krijgt zoals zij dat kreeg. Toch wil ze anderen bemoedigen met haar verhaal. "God gaat met iedereen een eigen weg. Soms duurt het lang voordat je antwoord krijgt, of komt het op een andere manier dan je verwacht. Maar juist door verhalen te delen, kunnen we elkaar bemoedigen. Blijf dichtbij God."

Wil je meer horen van dit bijzondere verhaal? Je kunt de hele uitzending hieronder terugluisteren. Ook kun je het boek over het verhaal van Frank en Marjolijn bestellen via deze link.