Henk Koopman verloor de liefde van zijn leven: "God was er altijd bij"

Na de geboorte van hun dochter Esmee werd Geke ziek, vertelt Henk. "Het sloop er in. Je leven verandert enorm met een baby erbij, Geke ging weer werken en dat gaf af en toe stress. Soms had Geke 's ochtends buikpijn maar was het 's avonds weer over. Dan vergat ze het te vertellen, omdat het dan weer goed ging. Totdat ze op een gegeven moment 's avonds op de bank lag en verdrietig was omdat het zo'n pijn deed. Ze wist dat er iets echt niet goed was. Een week later werd  ontdekt dat er een ontzettend grote tumor op haar eierstok zat."

God spreekt

Vanaf dat moment vliegen de dagen voorbij. Geke werd opgenomen in het ziekenhuis en moest geopereerd worden. Henk en Geke ervaren dat God erbij was. "Na de eerste operatie zei God tegen haar: "Geke, ga maar naar huis en Ik ga met je mee'. Vijf dagen na de operatie heb ik haar meegenomen naar ons huis. In het ziekenhuis bleef ze maar overgeven, het ging niet goed met haar. Na twee dagen thuis ging het weer beter. Ik geloof dat God zo voorzag."

Genezing

Ergens was het feit dat Geke kanker had een soort bijzaak de eerste twee jaar. "We konden ons snel herpakken," blikt Henk terug. "Ze voelde zich na de chemo's alleen maar beter en we zagen dat God erbij was. We waren er van overtuigd dat Geke zou genezen." Rond Pasen begon Geke zich minder te voelen. "Er zijn scans gemaakt en het bleek dat de ziekte ons helemaal ingehaald had. Onze arts was altijd positief, maar nu niet meer. Geke maakte een enorme draai van genezing naar de overgave, 'het is goed zo.' Dat kan ik alleen maar als een wonder omschrijven."

Wonder

Toch gaat de tijd snel. Henk vertelt over de laatste zaterdagochtend, toen het echt niet goed ging met Geke. "Ik kreeg het op mijn hart om voor haar te bidden en ik heb voor haar gebeden dat ze Thuis mocht komen. Op 'Amen' ging ze. Dat is een wonder! Het bemoedigde me. Als we in lijn met Gods plan bidden, gebeurt het. Hij is zoveel groter dan wij kunnen beseffen. Het is oneindige genade dat Hij ons zo liefheeft."

Regenboog

Er volgt een bewogen week waarin de begrafenis geregeld moet worden. Ook daar was God dichtbij. "Ik zou spreken op de begrafenis. God zei tegen mij: 'zeg tegen de mensen dat ze vandaag een regenboog gaan zien en dat Ik daarom echt besta.' Ik keek op Buienradar en er was geen wolkje aan de lucht. Maar 's avonds zat ik in de tuin en daar wat 'ie: de regenboog! Op de begrafenis heb ik het niet durven zeggen, maar toch God liet zich zien die avond. Toen besefte ik weer: Heer, u bent nog zoveel groter dan ik bevatten kan. Zelfs op dit punt, waar ik al zó gedragen werd en kracht kreeg zette Hij mij even op m'n plek. Dat vond ik zó bijzonder, echt een momentje tussen God en mij."

Beluister het hele gesprek dat Henk met Eunice had hieronder.