Paul Prijt is voorganger en meubelverkoper

Maar iets wat zijn leven veel meer heeft getekend is het verlies van zijn dochter Susanne, die omkwam door een auto-ongeluk. Hij leidde zelf haar uitvaartdienst.

Naaimachines

"De geschiedenis van ons familiebedrijf begint zo'n 100 jaar geleden bij mijn overgrootmoeder. Zij wilde niet alleen een plek om meubels te verkopen, maar ook een plek waarmee je wat in de maatschappij kan betekenen. Mijn overgrootmoeder was een bijzondere vrouw. Naast een meubelzaak is er vanuit ons huis ook een kerk ontstaan, de vergadering van gelovigen."

"Ik ben mede opgevoed door de mensen van het bedrijf, als een soort leefgemeenschap waar ik me altijd thuis voelde. Het was een fascinerende plek om op te groeien, zo tussen de naaimachines in ons atelier."

Slecht weer

"De crisis was voor ons natuurlijk ook een moeilijke tijd, maar we zijn er goed doorheen gekomen. Door wat in te krimpen, zuinig te zijn en met moed, passie en hoop door te blijven gaan. Zoals de Friezen zeggen: ook blij slecht weer en mindere wind moet je kunnen zeilen. Uitdagingen motiveren mij om alles in te strijd te gooien. Zo was het ook vroeger met sporten, ik vond het altijd het interessantste als we achterstonden, om dan met passie weer te knokken."

"Door allerlei omstandigheden is mijn vader als enige overgebleven in het familiebedrijf. Ik studeerde toen theologie en moest een keuze maken of ik door zou gaan met de studie of de zaak in zou gaan. Ik wilde graag mijn vader helpen, maar voelde ook een roeping om het evangelie te verkondigen. Zodoende besloot ik om beide dingen te gaan doen."

Ruige tijd

"Ik kom uit een warm en mooi gezin, ik heb een zus die zeven jaar jonger is. Ik zat op een protestantse school, waar ik over het evangelie hoorde. Op de middelbare school zat ik in een ruige tijd, de jaren '70, waarin veel werd geëxperimenteerd met drugs. Veel van mijn klasgenoten waren actief bij de Rode Jeugd en lazen het boekje van Mao. Ik las de Bijbel en daardoor ontstonden prachtige gesprekken op het schoolplein. We spraken af dat ik het rode boekje zou lezen en zij de Bijbel, om daar vervolgens over te praten. Dat is ook echt gebeurd."

Holbewoner

"Ik kwam bij de vergadering van gelovigen. Ik had het daar goed, maar miste ik wel wat aansluiting, er was weinig voor de jeugd. Een ander deel van mijn familie zat bij de baptistengemeente en daar heb ik me aangesloten bij de jeugdvereniging. Er werd op dat moment geoefend voor een musical, waar ze nog een holbewoner voor nodig hadden. Daar werd ik voor gecast, blijkbaar zagen ze wel iets in mij, haha. Dat was mijn intrede bij de baptistengemeente."

"Ik heb eigenlijk nooit zo geschopt tegen de kerk of tegen het geloof. Natuurlijk heb ik ook momenten van verdriet gehad, maar mijn geloof is daar eerder door verdiept. Op mijn zestiende ben ik gedoopt, een markeringspunt in mijn leven. Die keuze maakte ik door een lied gezongen door van een vriend van me. Dat lied raakte me diep, dat Jezus een vriend van me wil zijn. Daardoor besloot ik ook de keuze te maken om me te laten dopen. Een keuze waar ik nooit spijt van heb gehad."

Het hele gesprek met Paul Prijt kun je hier terugluisteren.