Nelske Vink schreef een boek over moeders en dochters: "Je mag vallen, weer opstaan en wandelen in genade”
16 april 2025Wat wil jij je dochter meegeven? Dat is de vraag die Nelske Vink Jonker stelt in haar boek Meiden moeders. Het lijkt misschien een onderwerp dat alleen moeders raakt, maar niets is minder waar. Tijdens het gesprek met Eunice in Brandstof blijkt al snel dat het een boek is voor iedereen met een moeder, een dochter óf een zorgzame rol in het leven.
Waarom een boek over moeders en dochters?
Nelske is zelf moeder van een zoon en een dochter, maar koos ervoor om zich in dit boek specifiek te richten op meiden en moeders: "Ik geloof dat zij een specifieke roeping hebben. Het opvoeden van een dochter is niet meer of minder waard dan het opvoeden van een zoon, maar het is wel anders.
"Zonen en dochters zijn gelijkwaardig, maar dat is iets anders dan hetzelfde", legt Nelske uit. "Door die verschillen te erkennen, kun je de ander ook werkelijk zien voor wie die is en wat die te geven heeft. Wat moeders en dochters met elkaar verbindt, is natuurlijk het vrouwelijke deel in ons."
Ruimte voor vaders en imperfectie
Hoewel het boek vooral over moeders en dochters gaat, spelen mannen ook een belangrijke rol. “Ik vind het leuk om ze te noemen,” zegt Nelske. “Zeker mijn eigen man, ook in de blunders.” Het is volgens haar heel belangrijk moeders en vaders elkaar versterken in de opvoeding:“Je mag elkaar helemaal aanvullen. Je hoeft het niet alleen te doen.”
Ook het idee dat ouders perfect moeten zijn, probeert ze los te laten. “Je hoeft niet de perfecte moeder te zijn. Je mag vallen, weer opstaan en wandelen in genade.” Die boodschap zit verweven door het hele boek en is precies wat het zo hoopvol maakt.
Een gesprek dat levens veranderde
De aanleiding voor het boek, is een persoonlijk gesprek dat Nelske ophaar werk had. Ze was als hulpverlener betrokken bij een ouder echtpaar van in de tachtig. De vrouw had geen contact meer met haar drie dochters en stond op het punt hen te onterven. “In het laatste gesprek zei ze: ‘Als ik toen had geweten wat ik nu weet, dan had ik een andere moeder kunnen zijn voor mijn dochters.’ Ze besloot hen niet te onterven. Dat was het laatste beetje wat ze nog kon geven.”
Een uur na dat gesprek overleed de vrouw. Haar man belde Nelske de volgende dag. “Maar maak je geen zorgen,” zei hij, “we zijn met een grote glimlach naar huis gereden. Dat was eigenlijk de aanleiding om dit boek te schrijven. Met één doel: dat je niet hoeft te zeggen wat deze vrouw zei. Dat we niet pas aan het einde van ons leven beseffen wat we anders hadden kunnen doen, maar dat we met vallen en opstaan in genade wandelen en onze verantwoordelijkheid nemen waar we dat kunnen."
Benieuwd naar het hele gesprek met Nelske? Luister het terug in de Brandstof podcast! Daarin praat ze ook over loslaten, identiteit, puberteit en de rol van vaders.
