Matthea verloor haar geloof, vond het weer terug én is nu predikant

Meer dan twee maanden geleden begon Matthea als predikant in haar eerste gemeente; de Gereformeerde Kerk in Andel. Predikant worden was lange tijd ondenkbaar voor Matthea: “Ik groeide op in een gemeente waar je geen vrouwelijke ouderlingen, diakenen of predikanten zag. In mijn kindertijd ontstond het verlangen om predikant te worden al, maar dat zette ik aan de kant. Ik dacht dat het geen optie was.”

Toch bleef het verlangen bij haar. Na het vwo wilde Matthea theologie studeren op de universiteit, maar iets hield haar tegen. Voor het niveau was ze niet bang, maar wel voor de geloofsvragen en twijfels die daar mogelijk ontstaan. Ze besloot om Theologie op de Christelijke Hogeschool Ede te studeren. In plaats van de universiteit waar alles ter discussie wordt gesteld, vond ze daar een plek waar ze niet het idee had dat ze haar geloof kwijt kon raken. Toch gebeurde dat. Niet door de studie, maar door wat ze meemaakte.

Een leegte in het geloof

In 2014 overleed de vader van Matthea. Daar ging een periode van ziek-zijn aan vooraf, wat voor veel spanning zorgde. Matthea vond het heel ingewikkeld om te zien waar God in dit alles was: “Ik voelde me enorm losgelaten. Het geloof van mijn vader was heel sterk, dat hield ons allemaal op de been. Toen hij wegviel, was er een leegte. Ook in mijn geloof.”

Matthea wist niet meer wat ze wel en niet moest geloven. Zo worstelde ze lange tijd met de tekst uit Romeinen 8, waarin staat dat God alles ten goede kan gebruiken: “Is het wel zo dat God uit zoiets moeilijks, iets goed kan laten voortkomen? Zelf kon ik dat een tijdlang écht niet zien.”

Niets meer te verliezen

In de periode na haar vaders dood, zat Matthea vol vragen en twijfels. Ze wist zelfs niet meer of ze wel wilde geloven. Toch was ze nooit boos op God. In plaats van haar geloof overboord te gooien, besloot ze theologie te studeren. De studie waar ze al jaren over droomde, maar steeds bang voor was: “Juist op dat moment dacht ik: wat heb ik nog te verliezen? Mijn hele geloofsopvoeding en godsbeeld stond op losse schroeven.”

Wat overbleef was een diep verlangen om God weer te vinden. Daarmee ging ze naar de universiteit, om toch Theologie te studeren. En juist daar vond ze haar geloof weer terug.

De weg terug

Die weg begon tijdens een gesprek met een studentenpastor: "Ik deed een opleiding tot predikant, maar ik wist niet hoe ik met al mijn vragen en twijfels van betekenis kon zijn voor anderen. Toen ik dat bij haar neerlegde, raakten we in gesprek over welke vragen er bij mij speelden. We kwamen uit bij die tekst in Romeinen, waar staat dat God alles zal meewerken ten goede. Nog steeds zag ik écht niks goeds in de situatie. De pastor vroeg of ik dat besef wel durfde toe te geven. Voor mij was dat een hele confronterende vraag. In plaats van te blijven zoeken naar dat goede, durfde ik toen voor het eerst tegen God te zeggen dat ik niets goeds kon zien, maar dat ik tóch met Hem door wilde. Door dat uit te spreken en te erkennen, durfde ik verder te gaan."

Inmiddels is Matthea afgestudeerd én predikant van haar eerste gemeente. Haar gemeenteleden wil ze meegeven dat het oké is om zelf even niet te kunnen zingen of belijden: “In mijn geloofstwijfel voelde ik me erg eenzaam. Ik had het idee dat iedereen om mij heen gelooft, en ik zat daar maar met mijn vragen. Ik hoop dat de kerk juist een plek mag zijn waar mensen hun vragen en twijfels openleggen. Als we meer open en eerlijk zijn, kunnen we ontzettend veel voor elkaar betekenen.”

Wil je het hele gesprek terugluisteren? Dat kan hier!