Ds. Paul Visser: het christelijk leven is kwestie van oefenen

Paul Visser herkent het beeld dat in het begin van de coronacrisis christenen vaak heel veel kansen zagen. "We konden het verschil maken, laten zien wat het betekent om naar elkaar om te zien en handen en voeten te geven aan de liefde leven. Er is een streep getrokken door de maakbaarheid van de samenleving. Sommigen zeiden dat de roepstem klonk om ons opnieuw te bekeren. Die gedachte om bekering snap ik. Kijkend in het licht van het oude testament zie je dat wanneer alles uit handen werd geslagen, dit was om letterlijk te bekeren van onrecht, van ongelijkheid. Nu wij ertegenaan lopen dat er aan onze welvaart geschud wordt, moeten we misschien gaan nadenken over recht en onrecht in de wereld. En dan is bekering nog heel ingewikkeld. Het gaat dan over het andere deel van de wereld eens voorrang te geven. We hebben de afgelopen tijd vooral veel gedacht aan onszelf, hoe komen wij hieruit? De bekering tot naastenliefde is niet echt op gang gekomen."

Ruimte geven

"Zeker als je nu ziet we als christenen elkaar de maat aan het nemen zijn en veroordelen, dan lijkt het wel alsof we steeds minder vanuit de liefde leven. Iedereen moet zijn eigen vrijheid en verantwoordelijkheid nemen. Ik zie aan de ene kant mensen die op creatieve manier steeds weer zoeken en schakelen. Maar mensen hebben er ook collectief de balen van, zeker nu we dinsdag hebben gehoord dat de maatregelen weer langer duren. Geven we daar dan als gelovigen, vanuit onze eigen opvattingen aan toe? Of zoeken we juist nu naar wat het betekent om Christus te volgen en vanuit de vrijheid die we in Christus hebben het verschil te maken? We zouden de moed mogen hebben om meer vanuit de eigen verantwoordelijkheid te handelen en elkaar daarin meer ruimte geven."

"Wij zitten het allemaal zo te regelen voor elkaar. Denk aan een Kerstavonddienst. Je kunt de mogelijkheid geven met beperkt aantal mensen in de dienst, daarmee hou je je aan de regels en laat je het aan de mensen over of ze daar wel of niet voor kiezen. Dat zou veel breder kunnen, ook op de langere termijn. Het is goed de dat overheid haar verantwoordelijkheid heeft genomen met maatregelen. Maar ze kan nu ook verantwoordelijk nemen door die juist bij de burger, bij de samenleving te leggen."

Oefenen

In het gesprek gaat ds. Paul Visser ook verder in dat het een kwestie van oefenen is om als christen te leven, elke dag weer opnieuw. "Ik heb ook niet elke dag een hart dat overloopt van liefde voor God. Elke dag mag ik wel ruimte maken om stil te worden, de Bijbel open te doen te bidden en de dingen die niet deugen te belijden. Zo zet je je opnieuw in het licht van Gods genade. Elke dag vraag ik God in mijn leven door te werken met Zijn Geest. Dan heb ik me te verhouden tot dingen waar ik misschien niet op zit te wachten, maar daarin mag ik vanuit deze bron leven. Het is niet zo dat de omstandigheden me dan niet raken. Het gaat er dan om hoe je vanuit de omgang met God zelf in vrijheid staan in het leven. Dat betekent aan de ene kant geborgenheid in God als basis. En met rechte rug en opgeheven hoofd het leven onder ogen zien."

Beeld: Facebookpagina Paul Visser