Bram Oudenampsen over zijn werk als geestelijk verzorger in het ziekenhuis
9 mei 2023Bram Oudenampsen is geestelijk verzorger in het Amsterdam UMC. Een plek waar mensen vaak slecht nieuws te horen krijgen en waar de grote vragen van het leven altijd aan de oppervlakte liggen. Annemarie en Bram praten over hoe het is om bij hele intieme en verdrietige momenten van mensen hun leven te zijn en over de teksten die hij vaak gebruikt.
Die intieme momenten zijn voor Bram het mooiste van zijn werk: “Ik vind het bijzonder dat ik heel dicht bij mensen mag komen, op heel kwetsbare momenten. Dat het de gelegenheid geeft om iets onder woorden te brengen wat voor hen op dat moment heel wezenlijk en belangrijk is.” Dat is soms best zwaar. “Er zitten altijd dagen bij dat het zwaar is. Luisteren is moeilijker dan je denkt. Zeker bij patiënten die onverwachts komen te overlijden. Daar komt vaak snel, heel veel op tafel. Sommige verhalen gaan onder je huid zitten, die laten je niet snel los. Meestal lig ik niet wakker van de verhalen, maar heel af en toe zit er een verhaal bij dat je gewoon raakt. Ik vind het ook fijn dat dat gebeurt. Je maakt zo veel lijden mee dat je murw van kan worden”
Moeilijk
“Het luisteren is moeilijker dan je denkt omdat je snel denkt te begrijpen wat iemand bedoeld. Als ik bijvoorbeeld over honden praat kan de een denken aan puppy’s en de ander aan die keer dat hij gebeten werd. Het is altijd een kunst om te ontdekken wat iemand met een bepaald woord of uitspraak bedoelt. Natuurlijk is het makkelijk om ergens in mee te gaan, natuurlijk is het erg voor iemand maar het verschilt per persoon wat dat dan concreet betekent. Ik wil juist ontdekken wat er voor iemand op het spel staat, waar het echt om gaat.”
Levensvragen
“Ik ga in gesprek met mensen over levensvragen” legt Bram uit “Bijvoorbeeld: ‘Kan ik mijn medemens nog vertrouwen nu ik door het toedoen van iemand anders in het ziekenhuis lig?’, ‘Wat betekent mijn ziekte voor hoe ik vader kan zijn?’ ‘Ik leefde toe naar mijn pensioen maar nu krijg ik te horen dat ik nog maar een paar weken heb, wat betekent dat voor alle ideeën en verlangens die ik altijd had?’ of ‘Ik kom te overlijden, wat is nu nog van betekenis en van waarde in deze laatste tijd?’. De kwetsbaarheid in het ziekenhuis maakt dat dat soort vragen opkomen. Je hebt toch een bepaalde verwachting van hoe het leven zal lopen. Je hebt bepaalde ideeën over hoe je je leven wilt leven. Over wat voor jou belangrijk is en hoe je dat wilt realiseren. En ziekte, lijden en incidenten doen iets met dat soort zekerheden.”
Benieuwd naar het hele interview? Luister de uitzending hier onder:
