Babette van Drunen over verlate rouw: ‘Ik zie het als een cadeau’
29 januari 2025Toen Babette van Drunen vijf jaar was, verloor ze haar vader. Jarenlang besefte ze niet hoe erg dit verlies doorwerkte in haar leven. Ze probeerde op allerlei manieren het gat in haar hart te vullen. Pas toen ze hoorde over ‘verlate rouw’ begon ze haar verdriet echt onder ogen te zien. Uiteindelijk vond ze bij God alles waar ze al die tijd naar zocht.
In de zomer van 2023 deed Babette mee aan het tv-programma B&B Vol Liefde was. Haar leven was toen compleet anders dan nu: "Je kunt beter vragen wat er níét veranderd is," lacht ze. "Echt alles is anders! Ik woonde in een andere gemeenschap, had een bedrijf, en nu heb ik Jezus gevonden. Of beter gezegd: Hij vond mij."
Verlate rouw: pas later écht rouwen
Negentien jaar na het verlies van haar vader, ontdekte Babette dat er zoiets bestaat als verlate rouw. "Als kind heb je niet de levenservaring om zo’n groot verlies te begrijpen. Mensen denken soms dat rouw in kindermaat komt, maar dat is absoluut niet zo." Als kind een ouder verliezen is ingrijpend. "Fysiek gezien word je groter, maar vanbinnen zijn er altijd delen bevroren gebleven. In een maatschappij die vooruitkijkt, moet je dan opeens achteruitgaan. Je moet teruggaan om weer verder te kunnen."
Pas toen Babette zich realiseerde dat ze haar vader nooit echt had kunnen missen, begon een intensief proces. "Ineens had ik het verlangen om hem te gaan zoeken." Babette ziet dit proces van verlate rouw als een cadeau. "Soms is het een heel pijnlijk en naar cadeau dat ik het liefst weer even in de kast schuif. Maar iedere keer als ik ermee aan de slag ging, ontdekte ik wie mijn vader is."
Een preek die alles veranderde
De leegte die Babette altijd voelde, probeerde ze op allerlei manieren op te vullen. Drugs, aandacht van jongens, een shopverslaving en een zoektocht door de new age. Maar niets kon het gat vullen. Midden in haar zoektocht hield Babette vast aan één Bijbelse waarheid: het belang van het huwelijk. "Ik geloofde daar altijd sterk in. Op een bijzondere manier kwam ik een preek tegen over het huwelijk en dat opende mijn ogen."
Door het luisteren naar die preek, groeide haar nieuwsgierigheid naar het christelijk geloof. De rest van de dag was ze bezig met het kijken naar getuigenissen en verhalen van christenen. "Op dat moment vielen er geestelijke oogkleppen af. Ik zag opeens heel duidelijk dat waar ik in verweven zat niet van God kwam. En tegelijk voelde ik Jezus’ liefde en rust."
Jezus was er altijd
"Mijn favoriete Bijbeltekst is waar Jezus zegt: komt tot mij allen die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, want ik zal jullie rust geven. Ik kon dat direct ervaren", vertelt Babette over het moment dat ze God vond. "Het was alsof er direct hoop was."
Als Babette terugkijkt op haar leven, ziet ze dat Jezus er altijd was. "Ik had tien jaar lang een beste vriendin die christen was. Haar ouders baden altijd voor me en elk jaar kreeg ik wel een berichtje dat ze dat deden. Jezus was er altijd al, maar ik durfde Hem toen nog niet toe te laten."
Alles achterlaten
Toch liet ze uiteindelijk de wereld van new age achter zich. "Dat was niet makkelijk. Mijn hele leven was ermee verweven: mijn werk, mijn gemeenschap, alles. Maar het is Gods genade en liefde geweest die me erdoorheen hebben gedragen. Als je zo zoekend bent en echt Jezus leert kennen, kun je niet anders dan alles achterlaten."
Betekent dat dat haar leven nu zonder moeite is? "Nee, zeker niet. Er zijn nog steeds worstelingen en pijn. Maar juist daarin ervaar ik Zijn aanwezigheid. Ik hoef het niet meer alleen te doen."