Annemarie Biljard: "Ik ben enorm trots op Groot Nieuws Radio"

Haar wekker gaat tien voor half vijf, vertelt Annemarie (43). Bewust precies om tien voor half vijf. "Dat klinkt nog genadig. Kwart over vier klinkt natuurlijk achterlijk vroeg. Ik fiets altijd naar m’n werk. Dat is heel lekker wakker worden, zeker als het al licht is. Soms geeft dat een ultiem gevoel van: de wereld is van mij. Een tijdje bad ik tijdens het fietsen ook voor allerlei mensen of kwesties, andere keren zong ik keihard liedjes."

Vol adrenaline

Daarna begint haar werkdag met het nieuws bekijken. "Ook daar word je wakker van. En ik probeer alvast wat te praten. Ik ben dat weleens vergeten, toen had ik om zes uur nog niks gezegd." Ze praat met krakende stem. "Dan komen mijn eerste woorden er op de radio niet lekker uit. Tijdens de nieuwsvergadering na mijn uitzending zit ik meestal al vol adrenaline en ben ik superscherp, terwijl mijn collega’s dan nog wakker aan het worden zijn."

Urgentie

De ochtend heeft iets magisch, zegt ze. "Het tijdstip geeft een soort urgentie aan het programma, het is een tijdstip dat ertoe doet. Ik sta op met de luisteraars. Eigenlijk sta ik dus drie uur achter elkaar op, best lang, haha! De Nieuwe Morgen past bij het opstaan, tandenpoetsen, je haren kammen en een kop koffie. Luisteraars die reageren zijn over het algemeen mensen die onderweg zijn naar hun werk of terugkomen van een nachtdienst."

Meepraten bij het koffieapparaat

"Ik vind het mooi dat je na een halfuur naar De Nieuwe Morgen luisteren op de hoogte bent van het nieuws, je hebt een verdiepend interview gehoord en iets geestelijks, en dat alles wordt omlijst door christelijke muziek. Iemand in de studio zei eens tegen me: ‘Sorry, ik luister nooit naar jullie maar altijd naar Radio 1’. Ik zei: luister maar een halfuur mee, daarna kun je bij het koffieapparaat met een gerust hart meepraten over wat er in de wereld gebeurt. Hij deed dat en zei nadien: ‘Eigenlijk heb ik nu hetzelfde gehoord als op Radio 1, alles zat erin’. Nou, dat vind ik gaaf."

Snelheid

Haar snelheid is haar valkuil, analyseert Annemarie. "Ik kan tijdens een vergadering te snel iets afserveren, of iets anders overhaast compleet omarmen. Of ik verspreek me in een weerbericht omdat ik te snel praat. Ook heb ik eens een moeilijk woord in een nieuwsbericht elk uur verkeerd uitgesproken. Zo zie je maar: radiopresentatoren zijn net mensen… Bij vlagen kan ik heel tevreden zijn over een interview, zowel inhoudelijk als over de toon, maar dan maak ik daarna negen van de tien keer een fout; een slordige overgang of verkeerde jingle bijvoorbeeld. Dat is bijna een natuurwet, ja. Het zet me in ieder geval meteen weer op m’n plek."

Team

"Ik ben enórm trots op mijn werkgever." Annemarie spreekt het woord ‘enorm’ met nadruk uit. "Je moet deze vreselijke woorden maar niet opschrijven, maar het is gewoon een heel hip, jong en dynamisch bedrijf. Collega’s hebben prachtige ideeën en goede visies, zo kunnen we nog jaren vooruit. Daarbij is de onderlinge sfeer erg goed, ons team werkt als een trein. Het voelt soms als familie waar je aan vastzit, op een fijne manier. Ik denk dat iedereen hier via een bijzondere weg is terechtgekomen, zonder dat ik het gelijk zweverig wil maken. We zijn allemaal professionals en goed in ons vak, en tegelijk weten we waarin onze identiteit ligt. Daardoor kan het zomaar gebeuren dat je na een gesprek met een collega zegt: zullen we er dan maar voor bidden? Niet dagelijks, maar die ruimte is er."

Identiteit

"Met terugwerkende kracht geloof ik enorm in het bestaansrecht van dit radiostation. In De Nieuwe Morgen verbinden we het nieuws aan je identiteit, waarom mensen doen wat ze doen. Sinds corona komen opeens overal op de radio psychologen en coaches aan het woord die duiden hoe je moeilijke gebeurtenissen in het leven kunt verwerken, hoe je jezelf een nieuw ritme kunt aanmeten. Die verdieping zochten we bij Groot Nieuws Radio altijd al, heel tof! Dat is waarom ik voor dit radiostation wil gaan. Dagelijks spreek ik hele boeiende mensen en hoef alleen maar vragen te stellen, waarna er vanzelf prachtige verhalen volgen. Dat is mijn werk – hoe leuk is dat?"

Tekst: Wilfred Hermans

Beeld: Gertjan van Ginkel