Gerdien Blom over haar relatie met Maarten na het verlies van hun dochtertje: "We bleven echt staande door ons geloof"

Liefde in de kerk gevonden

Het verhaal van Gerdien en Maarten begon op een bijzondere plek: de kerk. "Vanachter het orgel zag hij mij voor in de kerk staan en toen werd hij verliefd," vertelt Gerdien. Inmiddels zijn ze zestien jaar getrouwd! Het leven als groot gezin maakt dat romantiek soms even moet wachten. “Ik trouwde met de verwachting dat we heel veel tijd voor elkaar zouden hebben. Maar dat is nou precies wat er in een groot gezin onder lijdt", geeft ze lachend toe.

Met acht kinderen is het gezin altijd druk bezig, en vaak draait alles om hen. "We zien elkaar wel regelmatig hoor, maar we geven vaak het stokje aan elkaar over. Uiteindelijk ligt de focus op de kinderen. Vaak denk je: wij nemen later wel tijd voor elkaar, maar dan is het avond en ben je moe, dus dan komt er niks meer van."

Leven met verlies

Een van de moeilijkste uitdagingen die het stel moest doorstaan, was het verlies van hun zesjarige dochter Miriam. Het overlijden van een kind kan een huwelijk zwaar onder druk zetten, maar Gerdien en Maarten vonden juist kracht in hun geloof en in elkaar. “Het verlies heeft ons vooral geleerd om in een eeuwigheidsperspectief te leven. We zien heel erg dat de dood niet het einde is en dat het leven hier op aarde maar tijdelijk is."

Ondanks het verdriet hebben Gerdien en Maarten geleerd dat lijden ook vreugde kan brengen. "Door het lijden heen worden al je gevoelens dieper, dus ook de vreugde. Ik denk dat we uiteindelijk veel meer vreugde ervaren en ook de victory. We weten allebei dat we in de overwinning staan. Alles wordt dieper en intenser.”

Uit elkaar gaan was geen optie

Veel stellen gaan na het verlies van een kind uit elkaar. “Voor ons was dat gewoon geen optie,” zegt Gerdien. Toch waren er momenten waarop ze elkaar even kwijt waren. "Je zit soms op een eilandje en denkt: ik heb geen energie om jou te bereiken. Ik ben heel blij dat we ondanks alles bij elkaar zijn gebleven."

Rouw is een proces dat iedereen anders beleeft. Dat geldt ook voor Maarten en Gerdien. “Maarten zoekt afleiding, hij wil weg, fietsen of tv kijken. Ik wilde juist veel lezen, op zoek naar antwoorden. We zaten vaak letterlijk niet bij elkaar in de buurt en hadden niet altijd ruimte voor elkaars proces,” vertelt ze. Nu, jaren later, is de hevigheid wat afgenomen en hebben ze weer meer ruimte om elkaar op te zoeken. "De heftigheid, het rauwe gaat er een beetje vanaf. Dan krijg je weer de ruimte om elkaar te zoeken."

Hoop in geloof

Voor Gerdien en Maarten was hun geloof een verbindende factor om samen staande te blijven. “We bleven echt staande door ons geloof. We ervaarden allebei heel sterk dat God ons droeg, dat we hoop hadden en dat Hij ons vasthield.”

Voor andere mensen die een soortgelijke situatie doormaken, heeft Gerdien een mooi advies: "Blijf omhoog kijken. Blijf het van God verwachten, ook al voel je het niet. En weet dat het hier niet het einde is."