Rob Favier in De Dag Van Vandaag: "Ik kap met het kapje"

Ik kap met het kapje

‘k heb van je gehouden, ik heb je gehaat

zoals ’t in intieme relaties vaak gaat,

we waren zo close, gewoon ongezond

en kusten elkaar elk moment op de mond.

Mijn adem vermengde zich steeds met jouw huid,

zo dicht was je bij me, het zag er niet uit.

We konden gewoon niet meer zonder elkaar

en dat duurde al langer, wel meer dan een jaar.

En lag ik dan ’s avonds te woelen in bed,

dan had ik jou zelfs nog niet eens afgezet.

En nog wat gedoe, ja, dat moet je wel weten:

Jij was best heel lastig met drinken en eten!

Om nog maar te zwijgen van samen in bad,

dan had ik het echt helemáál wel gehad!

Zo’n partner voelt eigenlijk niet ongedwongen,

al was je misschien toch wel goed voor mijn longen

en als liefde verandert in pure verplichting,

wijzigt het samen zijn sterk van richting.

De mensen, ze dachten:  “’t is niet wat je ziet

Hoe is het met Rob? We herkennen hem niet!

Hij lijkt niet meer open, niet meer transparant,

wat is er toch met zijn gezicht aan de hand?”

Dat komt dus door jou, want jij snoert me de mond,

al gaf je bescherming, ‘k ben psychisch gewond!

Ik moet dit verwerken, deze tijd in mijn leven

dat ik overal maar door jou werd omgeven.

Dus nu is het klaar, ik wil je niet meer!

En ik wil liever geen volgende keer,

ook niet als vrienden, ik maak het echt uit:

je zat me gewoon steeds te dicht op mijn huid.

Geef mij maar relaties van vlees en van bloed

waarmee je kunt kroelen, dan voelt het pas goed!

Jij hoort echt bij dokters, bij rovers en boeven,

Wat ben ik nu blij dat we jou niet meer hoeven!