Jeannette en Margriet houden hoop in Israëlische schuilkelders: "God staat boven alles"
2 oktober 2024De spanning in Israël is groot. Gisteravond kwam de situatie tot een dieptepunt door Iraanse raketaanvallen. Hoe is het om te leven in die spanning? Daarover spreekt Annemarie in De Nieuwe Morgen met Margriet en Jeannette. Zij wonen allebei in Israël. Terwijl ze moeten vluchten naar de schuilkelders, blijven ze vasthouden aan hun hoop en de beloftes uit de Bijbel.
Getraind voor stressvolle situaties
Jeannette woont met haar man en drie kinderen in een kleine kibboets in Noord-Israël. "We zijn vanaf het begin van de oorlog getraind om om te gaan met stressvolle situaties," vertelt ze. Inmiddels heeft ze ook al veel ervaring met dreigende situaties: "Het is vaak een beetje goochelen hoor. We wonen dicht bij de Syrische grens en als er iets over de grens komt, hebben we vaak minder dan 10 seconden om in veiligheid te komen."
Bij de raketaanval van gisteravond was ze voorbereid. De aanvallen begonnen ver bij haar vandaan, waardoor ze op tijd wist dat ze moest onderduiken: "Het ging heel relaxed. Ik zei tegen de kinderen dat we lekker gingen spelen in de schuilkelder. We waren al ondergronds voordat de alarmen begonnen."
Gods bescherming en een goede voorbereiding
Het blijft voor Jeannette moeilijk om haar kinderen voor een hele nacht naar de schuilkelder te brengen. "Dat doe je liever niet, want het is een onaangename plek om te zijn."
Jeannette ziet het als een wonder dat er ook gisteren weer weinig mensen gedood zijn: "Wij zelf zien ook echt Gods bescherming hierin, gemixt met goede voorbereiding en dat iedere burger zijn eigen verantwoordelijkheid neemt. Het leidt er toch iedere keer toe dat er echt heel weinig gewonden en doden zijn. Dat kun je toch wel een wonder noemen."
Psalmen lezen en samen bidden
Ook Margriet ten Kortenaar maakte de aanvallen zelf mee: "Ik woon hier al acht jaar en heb veel meegemaakt, maar dit was echt bizar," vertelde ze. De nacht was intens, met een lucht die oranje kleurde door explosies. “Je moet naar buiten om naar de schuilkelder te gaan, en op dat moment heb je geen internet om te weten wat er precies gebeurt.”
In de schuilkelder zat ze met anderen, en het viel haar weer op hoe moedig en positief het Israëlische volk is. Zelfs in zulke zware tijden. "Je ziet jonge mensen die elkaar moed inspreken en positief blijven", vertelt ze. Zelf bleef Margriet ook positief: "Ik heb nog een paar keer de psalmen gelezen en genoemd dat we nu tot God moeten bidden."
God staat boven alles
Margriet maakt zich zorgen om haar gezin, dat 2,5 uur verderop in Israël is. “Ze waren erg geschrokken, maar ik kan nu niet terug. We moeten gewoon rustig blijven en veilig zijn.” Toch blijft er ook bij haar een gevoel van hoop. "De Bijbel staat vol met beloften van God over de bescherming van Israël, dat laat Hij gewoon zien."
Die bescherming ervaart Margriet écht. Ze hoorde het ook terug in onze dagtekst uit Psalm 46: Wees stil en erken dat ik God ben, verheven boven de volken, verheven boven de aarde. "Dat is hier duidelijk. God staat boven alles, en als Hij wil dat Israël deze tijd goed doorkomt, dan zal Hij daarvoor zorgen."
