Gilbert Thera over onrecht: 'We mogen namens God een verschil maken'

Indonesië

Live vanuit onze studio zong Gilbert het nummer Door En Door Goed van Eline Bakker. Het had zomaar de soundtrack van zijn jeugd kunnen zijn: "Door alles heen mochten we Gods goedheid en trouw zien."

Als baby verhuisde Gilbert van Indonesië naar Nederland. Zijn oudere broer kreeg leukemie. In Indonesië konden de artsen hem niet helpen. Het gezin moest daarom verhuizen naar Amerika of Nederland. Daar waren de gezondheidstechnieken al verder en was er wel een behandeling nodig. Het gezin koos ervoor om naar nederland te gaan.

Alles sprak armoede

Er was altijd genoeg te eten, ze hadden kleren om te dragen en een fijn huis. Ze gingen nog vaak op vakantie naar Indonesië, maar Gilbert had geen idee van de armoede in het land. Ze waren altijd in de grote, rijke steden. Als tiener moest hij met zijn vader mee naar het binnenland: "In ons gezin was het heel simpel: als je vader zegt dat je mee moet, dan ga je mee. We reden de stad uit. De mooie gebouwen en wegen veranderde in droge wegen. Op een gegeven moment kwamen we aan bij een kerkje midden in het bos. Er waren geen deuren of ramen, alleen een oud gebouw. 'Wat doe ik hier?', vroeg ik me af."

Gilbert mocht in die kerk een lied zingen: "Ik had er echt geen zin in, maar ik deed het wel. Er was iets in dat kerkje, het is heel moeilijk om dat te beschrijven. Er hing een bepaalde rust of vrede. Terugkijkend weet ik dat dat God was. Maar er was totaal geen reden daarvoor. Alles sprak armoede op die plek. Toch voelde ik daar iets wat ik nog nooit eerder had gevoeld. Het matchte totaal niet met wat ik zag."

Hongerig naar God

Na afloop vroeg Gilbert aan de voorganger wat hun geheim was: "De voorganger begon eerst te lachen toen zei hij dat veel van de mensen 2 uur moeten lopen om hier te komen. Doordeweeks komen ze elke dag om 6 uur bij elkaar om te bidden. Daarna lopen de kerkgangers weer 2 uur naar de stad om te werken. Toen dacht ik: 'dit is het'. Deze mensen zijn zo hongerig naar God. Ze vinden in die kerk iets van hoop en troost. In dat kerkgebouw was een community van hoop, te midden van crisis. Die mensen hadden alles, want ze hadden God. Dit is hoe een kerk moet zijn: midden in de modder naar mensen uitreiken en met mensen te verbinden."

Op dat moment wist Gilbert dat hij hier later iets mee moest doen. Hij wist niet hoe hij daar handen aan voeten moest geven, tot hij over Compassion hoorde. Dat veranderde bij een concert van Michael W. Smith: "Toen hoorde ik voor het eerst van Compassion. Hij vertelde over zijn sponsorkind, het contact en de ontmoeting. Het klopte gewoon. Ik vond het zo'n puur en mooi verhaal. Dat wilde ik ook; me inzetten voor kinderen die het niet zo goed hebben."

Ambassadeur

In 2007 werd Gilbert ambassadeur van Compassion. Dat is weer wat anders dan alleen geld geven en brieven schrijven: "Dit wil ik van de daken schrijven: we mogen een verschil maken namens God. God wil ons gebruiken, met de zegeningen die Hij ons hier geeft, om daar een licht te zijn voor de kerken."

Eerder dit jaar stond Gilbert in het voorprogramma van Michael W. Smith. Hij mocht daar zingen, piano spelen én een oproep doen voor Compassion. Alles waar hij vroeger van droomde, kwam bij elkaar.

Hoe Gilbert dat deed en hoe hij zelf te maken kreeg met onrecht, hoor je in de rest van het gesprek!

Luister hier het liveoptreden terug: